Vandaag is het nationale gedichtendag. Daarom een gedichtje over mantelzorg. Iedereen kent wel iemand die intensief voor een ander zorgt. Of misschien zorg je zelf wel intensief voor een naaste. Laten we even poëtisch stil te staan bij het mooie werk dat al deze mantelzorgende stadsgenoten doen!

Dit gedicht van Jentl deelde ze enkele jaren geleden op de site woordkunsten. Te mooi om niet nog eens onder de aandacht te brengen!

De dag begint. Hoe voel je je vandaag?

Ik help je en zorg voor je. Soms weet ik even niet meer hoe, dan ben ik op, dan ben ik moe.

Maar geen moment dat ik klaag. De dag is daar.

Wat wens je en wat wil je nu? Wat heb je nodig en wat kun je aan?

Ik zorg voor jou, al is het zwaar. Ik ben er voor je en blijf bij je staan.

Mijn mantel van liefde sla ik om jou heen.

Ik draag de zorg, alle dagen voor jou. Ik zorg voor jou, omdat ik van je hou.