Mantelzorgers ondersteunen is bijna altijd maatwerk. Wat kom je in de praktijk tegen? En hoe ga je daarmee om? Als eerste in deze reeks spreken we Sudely Trinidad. Als ouder- en kindadviseur op een school voor speciaal onderwijs ziet zij de impact van langdurige zorg op ouders.  

Sudely Trinidad: “Ik vind mijn werk geweldig: als ouder- en kindadviseur zoek ik samen met ouders of betrokkenen uit waarin zij precies ondersteund kunnen worden. Als we dat in kaart hebben gebracht, ga ik met hen op zoek naar een organisatie die kan ondersteunen. Soms helpt praktische ondersteuning door de thuishulp, of de inzet van een vrijwilliger. Ik zoek uit binnen welke wet de hulp past, en hoe het voor de ouders zo gunstig mogelijk uitpakt. Dat is ingewikkeld en kan per situatie verschillen.”

Bekrachtigen 
“In de omgang met mantelzorgers probeer ik zo open en eerlijk mogelijk te zijn en te benoemen wat ik zie. Zeker ook de positieve dingen, die bekrachtigen en de mantelzorger daarvoor complimenteren. Het gaat erom hen in hun kracht te zetten, en als volwaardig persoon te zien. En vervolgens ook te vragen ‘Wat doet het met jou, waar ligt jouw behoefte?’. Je moet vooral niet onderschatten hoe zwaar het kan zijn.”

Respecteren 
“Soms zie ik dat ouders de zorg niet meer aankunnen. Maar willen zij de zorg niet opgeven, omdat ze dan het gevoel hebben dat zij hun kind afwijzen… Die beslissing moet ik respecteren, ook al zie ik een oververmoeid persoon die onvoldoende voor zichzelf kan zorgen en die op langere termijn niet meer in staat zal zijn om de zorg vol te houden… Ik zeg vaak: ‘Je geeft, maar je moet jezelf ook opladen. Als je dat niet doet, is de batterij op een gegeven moment leeg’.”