Ik ben een vroege vogel en hou van de ochtenden. Mijn dag start dan ook om 8.00 uur, dan is het nog lekker rustig op kantoor en kan ik rustig starten met de binnengekomen mailberichten. Dat is altijd wel een taakje om goed te rubriceren, de aanmeldingen voor beide stadsdelen apart te zetten, de vragen die binnenkomen te beantwoorden en taken/opdrachten te plannen. De dag is gestart.

Om 8.30 uur heb ik een afstemmingsafspraak met mijn collega’s van stadsdeel Zuid. We nemen dan de (wacht)lijst door waarop de mensen staan die op een vrijwilliger wachten. Hebben we nog vrijwilligers? Zijn er studenten die we kunnen inzetten? Welke mantelzorger gaan we bellen om weer even na te vragen hoe het gaat? En wie gaat naar welke geplande overleggen/ netwerkbijeenkomsten?

Voorlichting Somalische vrouwen 
Om 9.15 uur fiets ik naar stadsdeel Nieuw-West, mijn collega van Nieuw-West en ik geven daar van 10.00 tot 12.00 uur een voorlichting over mantelzorg aan een groep Somalische vrouwen/mantelzorgers. De vrouwen spreken niet of nauwelijks Nederlands maar de coördinator van de groep, ook Somalisch, gaat vertalen. Binnen veel groepen met een migratieachtergrond is het begrip mantelzorg niet bekend. In Nederland is mantelzorg een gangbaar begrip en een groep waarvoor allerlei regelingen en ondersteuning in het leven zijn geroepen zoals parkeervergoeding was kostenvergoeding, ov-vergoeding, zorgverzekeringen die speciale regelingen hebben voor mantelzorgers. En we hebben in Nederland zelfs ieder jaar een Dag van de Mantelzorg. Zaak dus dat we deze mantelzorgers informeren wat mantelzorg is en welke regelingen en organisaties voor hulp er zijn. Wanneer een voorlichting vertaald wordt, proberen mijn collega en ik altijd met wat leuke werkvormen zaken duidelijk te maken of te laten ervaren. Een van de thema’s tijdens de voorlichting over mantelzorg is overbelasting van de mantelzorger. Wanneer je overbelast bent, voel je constante spanning en kom je niet meer toe aan ontspannen. Dit laten we een aantal deelnemers ervaren door een opgeblazen ballon voor zich te houden en wij lopen dan met een scherp voorwerp langs en prikken we de ballon wel of niet stuk. Andere deelnemers krijgen de opdracht om op de ballon te gaan zitten, gaat hij wel of niet knappen. Is altijd hilarisch, leuk om te doen, lachen gieren brullen, maar tegelijkertijd voelen mensen wat spanning doet en kunnen wij duidelijk maken dat langdurige spanning allerlei vervelende klachten kan veroorzaken. De deelnemers vonden het een leerzame bijeenkomst en om 11.45 uur nemen we afscheid van elkaar.

Samen lunchen op kantoor 
Op mijn fiets ga ik richting Zwanenburgwal, even een broodje gekocht onderweg en bij aankomst op kantoor eerst lunchen. Met de aanwezige collega’s lunchen we altijd gezamenlijk in de trainingsruimte, is een gezellig moment en ook om even bij te kletsen met elkaar.
Gesprek met een student
Om 13.00 uur heb ik een reflectiegesprek met een hbo student Social Work. Het is een begeleidingsgesprek waarbij studenten terugblikken op wat ze zijn tegengekomen op hun stageadres, wat ze goed vonden van zichzelf of wat ze volgende keer graag anders zouden willen doen. Voor het gesprek levert de student een verslag in waarin deze punten zijn beschreven. Ik heb een erg leuk gesprek met de student, ze heeft een goed verslag gemaild dat ons door het gesprek leidt en de student vindt het erg leuk met beide maatjes waar ze is ingezet. Zo dadelijk weer op mijn fiets voor een huisbezoek, maar eerst even een verslagje maken over de voorlichting van vanochtend en het gesprek met de student in het registratiesysteem beschrijven.

Huisbezoek bij echtpaar 
Om 15.40 uur stap ik om mijn fiets, gelukkig is het droog. Een huisbezoek/intake bij een echtpaar, de casemanager heeft een aanvraag voor een vrijwilliger gedaan voor de man. Zijn vrouw zorgt voor hem en is dus mantelzorger. Sinds ongeveer 2 jaar heeft de man dementie. Vooral de beginfase van dementie is erg angstig voor degene die het betreft, ze voelen dat ze grip kwijtraken en dat maakt erg onzeker en emotioneel. Ook deze heer voelt zich onzeker en klampt zich erg vast aan zijn vrouw, waardoor zij nog weinig tijd voor zichzelf kan vrijmaken. Ik word warm verwelkomd door het echtpaar, ik krijg een kopje thee en wat lekkers. Ze wonen in een gezellige buurt waardoor ik gelijk de mogelijkheid voor een wandeling in me opneem. De mantelzorger neemt het voortouw en vertelt hoe het de afgelopen periode is gegaan. Dat haar man veel begeleiding nodig heeft en ze hem ook niet graag alleen wil laten. Zij zou het fijn vinden om weer eens iets voor zichzelf te doen, bijvoorbeeld naar de sauna of een keertje naar de markt gewoon een beetje slenteren met een vriendin. Zij is jonger dan haar man en voordat hij ziek werd had zij wekelijks haar eigen activiteiten met vriendinnen of alleen.  Dat mist zij nu wel. Het was een fijn gesprek, de mantelzorger bedankt me, ze vond het heel fijn om haar verhaal met mij te delen en dat ik daarvoor de tijd nam. Haar man vond het vooral gezellig dat ik er was.

Een goed gevoel 
Om 17.00 uur stap ik weer op mijn fiets, nu richting huis. Thuis nog even wat mailberichten doorgenomen en teruggekeken op de dag. Ik heb een goed gevoel over vandaag, vooral de voorlichting aan de Somalische vrouwengroep was zinvol en het huisbezoek bij het echtpaar raakt mijn gevoel van dienstbaarheid. Het doet me goed dat het echtpaar en vooral zijn vrouw weet dat er een organisatie als Markant is, dat de coördinator is geïnteresseerd in je verhaal en ook hulp kan bieden. Ik hoop dat ik snel een match met een vrijwilliger kan maken voor dit echtpaar. Een heel afwisselende dag, is omgevlogen!