Foto Monique Rours vrijwilliger VPTZMonique Rours is 57 jaar en vrijwilliger palliatieve terminale zorg (VPTZ) bij Markant. Monique is geboren en getogen in Limburg, maar voelde zich daar niet helemaal thuis. Ze heeft op veel plekken gewoond, zowel in Nederland als daarbuiten en heeft uiteindelijk haar plek gevonden in Duivendrecht. Monique komt zelf uit het bedrijfsleven, maar werkt nu met dementerende ouderen in woonzorgcentrum Berkenstede. “Ik voel me een geluksvrouwtje, ik mag geluk uitdelen.” Daarnaast doet Monique vrijwilligerswerk voor Markant. “Ik heb altijd vrijwilligerswerk gedaan. Ik denk altijd, als het mij goed gaat, dan ben ik verplicht uit te delen.”

Van onschatbare waarde
“Het is mij echt niet altijd voor de wind gegaan, maar ik voel mij bevoorrecht dat ik het vermogen heb een leuk leven te leiden. Dus wil ik dat delen. Ik moet gewoon iets voor anderen doen.” Monique kwam op internet informatie tegen over Markant. “Ik heb allebei mijn ouders begeleid in de laatste levensfase. Dat was ongelofelijk zwaar. Dus ik weet hoe het is. Vrijwilligers zijn voor mantelzorgers echt van onschatbare waarde!”

Ik ga dat regelen
Monique is begin 2021 gestart als vrijwilliger bij Markant. Ondertussen is ze al 3x ingezet bij mensen in de laatste levensfase. “Dat waren alle drie hele speciale situaties. In Amsterdam Nieuw-West ben ik ingezet bij een eenzame man van begin 60. Hij vond honden geweldig, dus nam ik mijn hond Guusje mee. Zij mocht altijd bij hem op bed liggen. Meneer wilde niet praten over de dood. Dat vond hij eng. Meneer wilde wel heel graag nog eens naar het circuit van Zandvoort. En ik dacht ‘ik ben een fixer, ik ga dat regelen’. En zo is hij met zijn zus met Stichting Ambulance Wens een dag op pad geweest. De chauffeur van de ambulance mocht zo hard hij durfde te racen over het circuit. Meneer heeft een topdag gehad.”

Soms wat moeizamer
Soms gaat een inzet wat moeizamer, maar dat vindt Monique niet erg. “Ik ben ook ingezet in Gein, in een heel klein huisje. Meneer lag in een hoog bed en zijn partner heeft hun bijzondere levensverhaal verteld. Er was weinig geld op zak en daar was veel stress over. Markant heeft een stichting gezocht die de nabestaande van meneer kon helpen. De nabestaande van meneer wilde eigenlijk dat ik bleef komen, na het overlijden van zijn partner. Maar wij zijn er echt totdat iemand overlijdt. Meneer was dan ook erg geholpen met de stichting.”

Grenzen aangeven
Tijdens het vrijwilligerswerk leer je veel over jezelf. Zo geeft Monique aan dat ze heeft moeten leren haar grenzen aan te geven. “Ik wam in een situatie terecht waarbij vooral de mantelzorger veel hulp van mij vroeg. Het waren hele leuke vrouwen, maar ik merkte al snel dat ik dingen deed, die ik eigenlijk niet wilde. En waar ik ook eigenlijk niet voor kwam. Daarom heb ik me aangemeld voor een training Grenzen aangeven van de Vrijwilligersacademie Amsterdam. Dat heeft me enorm geholpen. Mevrouw kwam uiteindelijk in het ziekenhuis. Ook daar heb ik haar bezocht. Ze is uiteindelijk overleden op de palliatieve unit van Verpleeghuis De Die.”

Diep gevoel van dankbaarheid
Vrijwilligerswerk levert niet alleen mooie ervaringen en contacten op. Het kan je ook veel kracht geven. “Ik denk dat je heel veel kracht kunt vinden in overgave. Accepteren dat het einde nadert. Ik vind het fantastisch dat mensen me zo dichtbij laten komen. Dat geeft een diep gevoel van dankbaarheid en verbinding. Ik ben dienend voor de cliënt, maar ook voor de naasten. Zij hebben soms ook iets nodig. “

Een goed gevoel geven
“Belangrijk is vooral om niet bevooroordeeld te zijn en ruimte te bieden voor reflectie,” vertelt Monique. “Het gaat om er te zijn, met alles wat ik ben en kan. Ik ben vooral een doener, daar ben ik goed in. In de laatste levensfase is heel veel van je afgenomen, je moet alles vragen, je bent heel afhankelijk. Daarom is het belangrijk dat mensen in die laatste fase niet alleen zijn in dat proces. En dat je samen accepteert wat er is, op dat moment.”

Je hoeft niet oud of met pensioen te zijn
Vrijwilligerswerk in de palliatieve zorg is niet voor iedereen geschikt, zegt Monique. “Je moet je horloge bij de deur laten, net als je (voor)oordelen. Maar je hoeft niet oud of met pensioen te zijn, je moet gewoon graag willen. Als je het lef hebt, doe het! Je zal veel onbekende en nieuwe dingen tegenkomen. Maar het is altijd een uitwisseling, je brengt beide iets. Veel mensen denken dat het zwaar is, maar vaak weten ze gewoon niet wat het inhoudt. De dood is niet eng, soms wel verdrietig, zwaar, pijnlijk, etc. Maar niet eng. Vrijwilligers zijn van onschatbare waarde!”

Wil jij ook iets voor iemand betekenen in de laatste levensfase? 
Word vrijwilliger bij Markant. Meld je aan via vptzamsterdam@markant.org of bel 020-886 88 00. Of kijk op onze website voor meer informatie.