Henk Meekel (63) is vrijwillig coach sociaal werk bij Markant. Hij komt iedere week een middag langs bij Jan Schoonhoven (75) om een praatje te maken en voor een wandeling door de buurt. Zeven jaar geleden kreeg Jan twee hersenbloedingen kort na elkaar. Sindsdien verblijft hij in woonzorgcentrum Hof van Sloten. Zijn echtgenote Ina (73) is elke dag van vroeg tot laat bij hem. Zij is mantelzorger van Jan en verzorgt als vrijwilliger tevens activiteiten voor de andere bewoners.

Vervroegd pensioen
Zodra Henk de kamer binnenstapt, begint Jan te stralen, met een glimlach van oor tot oor. Vanaf medio 2017 komt Henk bij Jan. In januari van dat jaar ging hij met vervroegd pensioen en wilde hij toch weer wat omhanden hebben, een beetje structuur in zijn leven brengen. Eerst had Henk een gesprek met iemand van de palliatieve terminale zorg van Markant over zorg in de laatste levensfase. Dat leek hem toch wat zwaar. Misschien was coach sociaal werk iets voor hem? Wandelen, mantelzorgers ontlasten, klessebessen, helpen met de administratie van een bewoner. “We zijn heel blij met Henk, het klikt enorm tussen Jan en Henk. Je ziet het, hij zit alweer te lachen”, zegt Ina.

Communiceren
“Ook al heeft Jan moeite met communiceren, toch is het makkelijk om met hem contact te leggen. Dat maakt het voor mij leuk om te doen en ook om vol te houden”, zegt Henk. “Het is jammer dat hij niet meer zo goed kan communiceren; maar ja dat is inherent aan zijn ziektebeeld.” Zingen kan Jan nog wel. Als Henk een stukje voorzingt, zingt Jan de rest van het liedje. “Jan is een superman”, zegt Ina vol trots, “53 jaar getrouwd.” “Klaagt nooit”, vult Henk aan. “Hij heeft wel veel pijn vanwege de kramp in de spieren van zijn handen en armen.” Tijdens de wandeling is Henk altijd extra voorzichtig met hobbeltjes op het pad, daarom rijdt hij met Jans rolstoel die geen luchtbanden heeft, altijd op het fietspad.

Groot gezin
Henk is van jongs af aan een zorgzaam type. Ook in zijn werk had hij altijd met mensen te maken. “Dat is na mijn pensionering de drijfveer geweest om iets te gaan doen met mensen. Ik kom uit een groot gezin waar we elkaar moesten helpen en dat werkt door in je eigen leven. Toen mijn moeder in haar laatste levensfase zat, had ze veel zorg nodig en kwam ik iedere week een paar keer bij haar. Toen ik bij de indicatiecommissie werkte, zat ik aan de andere kant van het loket. Ik gaf indicaties af zodat mensen in verzorgingshuizen terecht kwamen. Voor de rest had ik er niets mee te maken. Nu ik hier als vrijwilliger rondloop, zie ik heel veel zaken waarvan ik me voorheen niet bewust was.”

Harinkje
“Er zijn nog zoveel vrijwilligers nodig hier in woonzorghuizen”, zegt Henk. “Er is structureel te weinig personeel. Cliënten missen zorg en aandacht. Vaak zit men uren alleen.” Hij roept stadgenoten op zich  asjeblieft aan te melden als vrijwilliger bij Markant!
Omdat het vandaag een prachtige, zonnige dag met vrieskou is, besluit Henk een eindje om te gaan met Jan. Bij de viskraam op het Sierplein laat Henk hem kleine stukjes vis eten. Jan geniet zichtbaar van zijn harinkje met ui.